Leczenie zębów w ciąży budzi wciąż emocje. I choć kontrolne wizyty w gabinecie dentystycznym powinny być stałym elementem opieki nad kobietą ciężarną, co czwarta kobieta ich nie odbywa. Ma to związek m.in z poziomem świadomości i statusu ekonomicznego.
Oczywiście najlepiej byłoby, gdyby przyszła mama jeszcze na etapie planowania potomstwa, przeprowadziła niezbędne leczenie stomatologiczne. Zmniejszyłoby to ryzyko wystąpienia ostrych stanów zapalnych w okresie ciąży, a tym samym ryzyko stresujących wizyt bólowych. Kobieta miałaby wtedy realną szansę na odbycie tylko 2 zalecanych wizyt higienizacyjnych.
Poniżej przedstawiam 5 faktów dotyczących leczenia zębów w ciąży. Warto się z nimi zapoznać. Ostateczną decyzję co do leczenia w konkretnym przypadku podejmuje lekarz dentysta, po przeprowadzeniu wywiadu dotyczącego zdrowia kobiety, przebiegu ciąży i zbadaniu jamy ustnej.
Po pierwsze
Kobieta w ciąży powinna odbyć dwie wizyty kontrolne u dentysty. Pierwszą w trzecim lub czwartym miesiącu ciąży, a drugą w ósmym. Jeśli nie ma potrzeb leczniczych, wizyty te mają charakter profilaktyczny. W przypadku konieczności leczenia zębów, lekarz ma szansę zaplanować niezbędne wizyty. Leczenie najlepiej wykonywać w drugim trymestrze, ale jeśli jest taka potrzeba, lekarz może zadecydować o konieczności leczenia również poza nim. Ostre stany zapalne muszą być leczone natychmiast.
Po drugie
Stany zapalne dziąseł mogą być jednym z czynników ryzyka porodu przedwczesnego i niskiej masy urodzeniowej dziecka (więcej o dziąsłach TU). Dlatego w sytuacji, gdy pojawiają się problemy z dziąsłami (obrzęk, zaczerwienienie, krwawienie), należy udać się na leczenie periodontologiczne. Polega ono m.in. na wykonywaniu skalingów i stosowaniu płukanek zleconych przez lekarza. Ponadto kobieta powinna otrzymać instruktaż higieny jamy ustnej i poprawić efektywność oczyszczania zębów i przestrzeni międzyzębowych.
Po trzecie
U kobiet ciężarnych można przeprowadzać:
- leczenie zachowawcze zębów (leczenie próchnicy),
- leczenie endodontyczne (leczenie kanałowe),
- drobne zabiegi chirurgiczne, w tym ekstrakcje (usuwanie zębów),
- znieczulenie miejscowe,
- skalingi,
- egzogenną profilaktykę fluorową (lakierowanie zębów).
Leczenie protetyczne, ortodontyczne, planowe zabiegi chirurgiczne (implanty, dłutowanie zatrzymanych zębów) i wybielanie zaleca się odroczyć do czasu po urodzeniu dziecka.
Po czwarte
Nie ma przeciwwskazań do wykonania diagnostyki radiologicznej w okresie ciąży, jeśli jest ona niezbędna w toku leczenia stomatologicznego.
Po piąte
Istnieje związek pomiędzy poziomem próchnicy u matki, a ryzykiem rozwoju próchnicy u dziecka. Matki z niewyleczonymi ubytkami mają dużą ilość bakterii próchnicotwórczych, które mogą przenosić do jamy ustnej ustnej dziecka wraz ze swoją śliną. Ma to miejsce między innymi podczas całowania dziecka w usta czy oblizywania smoczka. Nic dziwnego wiec, że ilość bakterii próchnicotwórczych u dziecka pozostaje w związku z ilością bakterii matki. Dlatego tak ważne jest wyleczenie własnych zębów objętych procesem próchnicowym.
Podsumowanie
Profilaktyka stomatologiczna powinna być rutynowym elementem opieki nad kobietą cieżarną. Powinna być nią objęta każda mama ze względu na zdrowie własne oraz w trosce o prawidłowy rozwój dziecka.
