Pleśniawki to zakażenie grzybicze jamy ustnej dziecka. Ma postać białego nalotu, umiejscowionego na dziąsłach, podniebieniu i języku dziecka. Początkowo układa się on w postaci białych plamek, które z czasem zlewają się, przypominając ścięte mleko.
W początkowym stadium choroby dziecko może nie odczuwać większego dyskomfortu. W miarę rozwoju choroby pojawia się ból i trudności w przełykaniu. Dziecko staje się niespokojne, rozdrażnione i traci apetyt. Może też pojawić się chrypka i wymioty.
W bardziej zaawansowanych postaciach grzybica może objąć przełyk, układ oddechowy i okolicę pieluszkową.
Dlaczego dzieci chorują na zakażenia grzybicze jamy ustnej?
Pojawieniu się pleśniawek u najmłodszych sprzyja niedojrzałość gruczołów ślinowych. Do swojej pełnej funkcji dochodzą one w przeciągu kilku pierwszych miesięcy życia dziecka. Ślina pełni funkcję ochronną. Zawiera białka, które hamują rozwój grzybów. Dopóki gruczoły ślinowe nie pracują w pełni, dziecko jest bardziej narażone na rozwój infekcji grzybiczej.
Skąd biorą się te grzyby?
Do zakażenia może dojść już w trakcie porodu. Dotyczy to dzieci rodzonych siłami natury w sytuacji gdy matka miała nie wyleczoną infekcję grzybiczą okolic intymnych.
Jednak najczęściej pierwsze zakażenie pojawia się po kilku tygodniach życia. U dzieci karmionych naturalnie, źródłem zakażenia może być pierś mamy. Przy intensywnym karmieniu jest ona poddawana ciągłej maceracji. Jeśli nie zachowa się idealnej higieny, okolice ujścia gruczołów mlecznych mogą zostać skolonizowane przez grzyby. W ten sposób pierś staje się źródłem infekcji dla dziecka.
W przypadku dzieci karmionych mlekiem modyfikowanym, źródłem infekcji może być smoczek od butelki. U dzieci starszych – smoczki uspokajające czy łyżeczki. Należy pamiętać o ich należytej higienie, jako podstawowej metodzie zapobiegania pleśniawkom.
Przedmiotów należących do dziecka nie wolno też oblizywać. Razem ze śliną przenosi się do jamy ustnej dziecka własną florę bakteryjną. Często protezy zębowe, przy braku właściwej higieny, kolonizują się grzybami. Ważne więc, aby osoby opiekujące się dzieckiem uporządkowały własne zęby i dziąsła oraz dbały o higieną jamy ustnej.
U starszych dzieci pleśniawki mogą pojawić się w sytuacji obniżonej odporności miejscowej lub ogólnoustrojowej. Ich rozwojowi sprzyjają m.in.
- miejscowe uszkodzenia błony śluzowej,
- dieta wysoko węglowodanowa,
- antybiotykoterapia,
- leczenie sterydami wziewnymi,
- niedostateczna higiena jamy ustnej,
- obecność nieleczonych ubytków próchnicowych,
- niedobory żelaza
Nawracające pleśniawki mogą mieć też związek z zakażeniami grzybiczymi u matek.
Pleśniawki czy nalot z mleka?
W przypadku mleka, po starciu białego nalotu, widzimy nie zmienioną błonę śluzową. Jeśli jednak usuniemy nalot grzybiczy, zobaczymy pod nim czerwoną, czasami krwawiącą, chorobowo zmienioną powierzchnię.
Pleśniawki-zapobieganie
- Dbanie o prawidłową higienę jamy ustnej dziecka. Zabiegi higieniczne należy rozpocząć jeszcze przed pojawieniem się pierwszych zębów (wytyczne dotyczące higieny do pobrania TUTAJ)
- Uporzadkowanie własnej jamy ustnej i utrzymywanie dobrej higieny.
- Dbałość o czystość smoczków, butelek, gryzaków i zabawek dziecka.
- Nieoblizywanie przedmiotów należących do dziecka.
- Niejedzenie ze wspólnych naczyń.
- Podawanie wody do picia (unikanie słodzonych napojów) i unikanie słodkich przekąsek.
Pleśniawki-leczenie
W przypadku podejrzenia u dziecka zakażenia grzybiczego, należy udać się do pediatry. W leczeniu stosuje się antybiotyki przeciwgrzybicze w postaci zawiesiny doustnej. Najczęściej lekiem z wyboru jest nystatyna.
